top of page
Zoeken

Mijn liefde voor fotografie

  • Foto van schrijver: Linda Kuyper
    Linda Kuyper
  • 2 okt 2023
  • 3 minuten om te lezen

Bijgewerkt op: 2 okt 2023



Mijn liefde voor fotografie begon al vroeg. Ik weet nog goed dat ik een jaar of 10 was en van mijn vader een fotocamera kreeg. Deze camera ging werkelijk overal mee naartoe, mee naar buiten om daar dieren en landschappen te fotograferen, maar ook mee naar feestjes of verjaardagen om mensen te fotograferen. Of mee als ik met vriendinnen iets leuks ging doen, of het leuke wat we gingen doen was foto's maken in bijvoorbeeld een weiland of op een muurtje.

Daar is dus mijn liefde voor fotografie begonnen. Uiteraard nog allemaal, letterlijk, in de kinderschoenen. Ik vind het nog steeds jammer dat ik die foto's nergens meer heb. Het lijkt me super leuk om die foto's nog eens terug te zien. Gewoon om te kijken waar ik toen stond.

Deze liefde bleef altijd bestaan, maar een echte baan als fotograaf, dat kon toch niet? Het was veel te leuk om daar geld mee te kunnen verdienen, tja blijkbaar denk je zo als kind :)

Kinderen, daar heeft ook altijd mijn interesse gelegen. Oppassen bij buren, neefjes en nichtjes, en daarom was de opleiding SPW (sociaal pedagogisch werker) dan ook een logische keuze. Met heel veel plezier heb ik deze opleiding afgerond en ben ik in de kinderopvang gaan werken.

Op een kinderdagverblijf, of het nou op de babygroep, de peutergroep en een verticale groep was, je kon mij overal neerzetten, ik vond alles even leuk.
Toch wilde ik mezelf altijd blijven ontwikkelen. Daarom ben ik verschillende opleidingen en cursussen binnen de organisatie gaan doen. Maar uiteindelijk ben ik een management opleiding gaan doen, deze heb ik na 1,5 jaar met een diploma afgerond. Want een eigen kinderdagverblijf, dat was wat ik wilde. Iets van mezelf, waar ik mijn creativiteit in kwijt kon, zelf kon beslissen en vooral uitvoeren wat ik wilde.

Totdat de recessie zijn hoofd de hoek om kwam steken. De ene na de andere kinderopvang locatie ging sluiten. Die kinderen, die waren er wel, maar ouders raakte hun baan kwijt, gingen creatieve oplossingen zoeken voor de opvang van hun kind(eren). Dat eigen kinderdagverblijf, dat zat er even niet in..

Maar wat dan? Want dat stukje van mezelf, die creativiteit, iets wat ik zelf opgebouwd heb, dat bleef trekken.
Mijn interesse in 'wat lastigere kinderen', kinderen met een hulpvraag, kinderen die het even niet meer alleen konden, was altijd groot. Daarom besloot ik, ambitieus als ik ben, de opleiding tot kindercoach te gaan volgen. 2 jaar lang ging ik elke zaterdag naar Breda, want daarnaast werkte ik gewoon nog 4 dagen in de kinderopvang, dus het moest in het weekend. Met super veel plezier, motivatie en wilskracht heb ik ook deze opleiding met een diploma afgerond en daarna zelfs mijn eigen kindercoachpraktijk opgestart; Kidsmotion.

Verschillende gezinnen, maar vooral kinderen heb ik daar mogen helpen. Kinderen die heel boos binnen kwamen, en daarna hun eigen woede onder woorden konden brengen en vooral onder controle konden houden.
Kinderen die heel onzeker waren en daardoor op school weinig aansluiting hadden, die na het traject op andere kinderen af durfde te stappen en vrienden konden maken.
Maar ook kinderen met faalangst, bedplassen, kinderen van gescheiden ouders, de hulpvragen waren erg uiteenlopend.
Dit deed ik allemaal op de zaterdag, omdat ik daarnaast nog steeds 4 dagen in de kinderopvang werkte.

Toen ik in 2013 zwanger werd van onze zoon Finn was die zaterdag niet meer vrij (mijn man werkt ook op zaterdag) als ik, in december, zou zijn bevallen. Maar die oppas was zo geregeld.
Maar toen kwam, in augustus 2013, het bericht dat mijn vader ziek was. Hij is in oktober 2013 overleden en 7 weken later is Finn geboren. Mijn wereld draaide even om andere dingen dan om een praktijk open te houden.
Het gaf mij heel veel rust om 'gewoon de werknemer' te kunnen zijn en ik heb de praktijk even on hold gezet.

Het is inmiddels 10 jaar geleden en de praktijk staat nog steeds on hold ;)

Al die jaren bleef de fotografie als een soort zijlijn met mij meegroeien.

Wil jij weten hoe de rest van mijn reis eruitziet? Lees dan vooral de volgende blog!

Tot snel!

Liefs Linda

ps. bovenstaande foto is niet door mij gemaakt, de foto niet, het kind wel ;)




 
 
 

Comentarios


bottom of page